przejażdżki po Los Angeles, ale wiedział też, że na pewno już nie zaśnie. Rebecca akurat Głosy nad głową przybierały na sile, było ich coraz więcej, choć ze względu na mgłę - Dzięki Bogu - odetchnęła Amanda. - Nie wiem, czy przeżyłabym kolejną tragedię. - Ty byś wszystko przeżyła - powiedziała Hannah, nie podnosząc głowy znad starego numeru „People”. - Jesteś twarda jak skała. - Skąd wiesz? - Wiem. - Wolno przewróciła kartkę i Caitlyn mignęło zdjęcie Julii Roberts. - Więc jesteś jasnowidzem. - Nie, ja po prostu znam się na ludziach. To całe paranormalne gówno zostawiam Lucille. Amanda już miała odparować, ale ugryzła się w język. Lucille nawet nie spojrzała w ich kierunku. Troy nie zwracał uwagi na ich przekomarzanki. - Lekarzom udało się ustabilizować jej stan. - Miała kolejny atak - odezwała się Amanda. - Serce? - Uhm. Dławica? - Dławica piersiowa - uściśliła Hannah, oderwawszy się na moment od czasopisma. - Ból wieńcowy. - A nitrogliceryna? Nie pomogła? - Nie tym razem. Lucille westchnęła ciężko i splotła dłonie. - Tym razem nic nie zadziałało, więc zadzwoniłam po pogotowie. - Czuła się winna, więc unikała wzroku Caitlyn. Spuściła oczy i siedziała wpatrzona w stolik. - Nic nie pomogło. Miała duszności i skarżyła się na ból. Zaprowadziłam ją do łóżka, podałam lekarstwo, ale jej wciąż się pogarszało. - Zacisnęła usta i potrząsnęła głową. - Zadzwoniłam do doktora Fellersa, ale nie odbierał. Wasza matka była okropnie zdenerwowana i bardzo ją bolało, ale nie chciała, żebym gdziekolwiek dzwoniła. W końcu nie wytrzymałam, zadzwoniłam na pogotowie. Przysłali karetkę. - Zrobiłaś, co mogłaś - odezwał się Troy. Hannah przewróciła oczami. Amanda spojrzała na nią ostrzegawczo, ale najmłodsza siostra nic nie zauważyła. - Powinnam była wcześniej zadzwonić - wyrzucała sobie Lucille. - A ty gdzie byłaś, Hannah? - zapytał Troy. - Nie było mnie - powiedziała ponuro i chwyciła torebkę. - Wychodzę na papierosa. - Idę z tobą. - Troy sięgnął do kieszeni marynarki i dogonił ją. Szklane drzwi rozsunęły się. Wyszli na zewnątrz i stanęli przy popielniczce. Caitlyn spojrzała na Amandę. - Jak się czujesz? - Tak w ogóle? Po prostu świetnie - odpowiedziała Amanda z ironią. - To był koszmarny tydzień. Caitlyn musiała się z nią zgodzić, ale gdy przez mgłę zaczęły się sączyć pierwsze promienie świtu, opanowało ją dręczące przeczucie, że będzie jeszcze gorzej. Musiał działać szybko. Adam wśliznął się do gabinetu i dokładnie zamknął za sobą drzwi. Coś przeoczył, był tego pewien. Choć przeszukał już każdy kąt, zamierzał zrobić to jeszcze raz, zajrzeć w każdą szparę, zerwać tę cholerną podłogę, jeśli będzie trzeba. Czasu miał coraz mniej. – Nic tu po nas. – Hayes pokręcił głową. – Spadamy. dobraną narzutą. Ktoś do niej dzwonił, nie znała tego numeru. Nie zwracając uwagi na to połączenie, plastycznego. Shana podniosła głowę i ponownie zajęła się dręczeniem Bentza. Nowym Orleanie. A jednak... Wiedział tylko, że ktoś igra sobie z nim coraz śmielej. 170 kontenera na śmieci. – Byłej żony. Owszem. – Nie! Proszę. Usłyszała trzask. Zgasło światło.
klienci chronili się po parasolami i zajadali ostre meksykańskie dania. Dwójka roześmianych Sporządził krótką listę przyjaciółek Jennifer. Były jej bardzo bliskie. Zapewne ją A teraz to.
komin wchodził wprost w niski pułap. Tam też w sklepieniu czerniała szczelina, zapewne zawartych w postscriptum zagadkowych aluzji się nie wdawać, zaczekać natomiast na Błysnęły białe zęby i stało się jasne, że pomysłowy młodzieniec wcale się nie
wyjątkowe opanowanie, ale oczy błyszczały mu jak nigdy dotąd. Był podniecony. Wiedział poczekać co najmniej do jedenastej, gdy zamykają Rodriguez nie będzie się cackał. Morderstwo popełnione na trzech osobach. Zbrodnia tak
dół. O1ivia z najwyższym wysiłkiem lekko się skuliła, by osłonić rękoma brzuch. Chciała Dobrze chociaż, że na początek ma nazwisko, jakiś trop, nieważne, że bardzo nikły. Przez Kalifornio. – I znajdziemy – zapewnił Hayes. zaufać. Nie podoba mi się to. – Jonas, załatw dupka. – Bentz patrzył Hayesowi prosto w oczy. – Znajdź moją żonę. kazała mi przyrzec, że nikomu nie powiem... Już się obawiałam, że każe mi przysięgać na